Ու թե հանկարծ չցանկանաս,
Որ ես լինեմ քո խենթ կյանքում,
Եթե հանկարծ շատ բարկանս
Ինչո՞ւ եմ լոկ քեզնով ապրում:
Խնդրում եմ, որ ինձ չարգելես
Կյանքս ներկել լոկ քեզանով…
Հանկարծ մենակ ինձ չթողնես,
Օգնիր ինձ լոկ դու դրանով:
Որ երբեմն, ոչ շատ հաճախ
Քո մարմնին հպվեմ մի պահ,
Եվ դրանով լինեմ խիզախ
Եվ դրանով ապրեմ վստահ…
03.09.2013թ
Оставить комментарий
ՄԻ ԽԵԼԱՌ ԱՇԽԱՐՀ... 