Հայկ Մկրտչյան <Ճակատագիր է>
Ճակատագիր է… Ճամփեքը կյանքի
Դեռ քանի անգամ մեզ կբաժանեն,
Բայց միևնույն է, հավետ իմացիր,
Որ քեզ սիրել եմ ու պիտի սիրեմ…
Ճակատագիր է… Ցուրտ քամիներից
Իրարից հեռու դեռ շատ կմրսենք,
Բայց միևնույն է, ես հոգուս խորքում
Սիրո կրակդ անմար կպահեմ:
Դեռ քանի անգամ քեզանից հեռու
Ես քո շուրթերը պիտի երազեմ,
Ու երազիս մեջ խոնարհ հայուհուդ
Թախծոտ աչքերը պիտի երազեմ:
Այս խենթ աշխարհում դեռ քանի անգամ
Դեռ ինչեր ասես, որ մենք չենք անի:
Մեկ կբաժանվենք… Մեկ կհանդիպենք…
Եվ Աստված գիտի, թե կյանքն ինչ կանի:
Ճակատագիր է… Ինչ էլ որ լինի,
Իրարից հեռու, թե` իրար մոտիկ,
Կարոտել եմ քեզ ու կկարոտեմ,
Իմ խելառ ու խենթ, իմ հեռու` մոտիկ:
Ուրեմն արի բարով բաժանվենք…
Հավատա ‘ , բարով կհանդիպենք նորից…
ՈՒրեմն արի «Սիրենք, որ սիրվենք»…
Ահա, այսքանը: ՈՒրիշ էլ ոչինչ:
21 Հունվարի 2001թ
Оставить комментарий
ՄԻ ԽԵԼԱՌ ԱՇԽԱՐՀ... 