046. Ինձ մի վտարիր…

Ինձ մի վտարիր… Չէ որ ես անտուն եմ…

Չէ որ ապրում եմ ծերպերում հոգուդ…

Ինձ մի վտարիր… Չէ որ անքուն են

Շուտով դառնալու գիշերներս մութ…

 

Ինձ մի հեռացրու… Չէ որ ապրում եմ

Քո խենթ աչքերին հպվելու հույսով,

Ինձ մի հեռացրու….Ես խուսափում եմ

Կրկին ինձ այրել կարոտի լույսով…

Չմաքրես, խնդրում եմ… Արդեն իսկ ձուլվել եմ…

Քո խենթ աչքերի պերճանքին խելառ,

Վաղուց, շատ վաղուց ամեն բան կորցրել եմ,

Դառնալով գերին աչքերիդ օտար:

Оставить комментарий

Оставьте комментарий

Этот сайт использует Akismet для борьбы со спамом. Узнайте, как обрабатываются ваши данные комментариев.