Հավատա ինձ, եթե նույնիսկ քո հավատին չես հավատում…
Վստահիր ինձ, եթե անգամ դու ոչ ոքի չես վստահում:
Հասկացիր ինձ, եթե նույնիսկ չես հասկանում դու ինքդ քեզ,
ԵՎ մի թողնիր անէանամ… Ձուլվեմ կյանքի փոշուն անտես:
Հավատա ինձ, որ այս կյանքից ես այդքան էլ շատ չեմ խնդրում,
Վստահիր ինձ, թույլ տուր, որ լուռ ես դեգերեմ քո խենթ սրտում:
Հասկացիր ինձ, այն ամենը, որ ծնվել է հոգուս խորքում,
Ժայթքելու է մի օր հանկարծ… Մոխրանալու է իմ սրտում:
Եվ մրուրն այդ զգացմուների քամին իր խենթ գիրկը առած,
Շաղ է տալու ողջ աշխարհով, տիեզերքով լայնատարած:
Գեթ մի մրուր մով երկնքից իջնելու է ափերիդ մեջ
Ի ապացույց այն ամենի, որ խենթի պես սիրում եմ քեզ:
Եվ կարոտը խենթ թափ առած, երբ մի օր էլ քեզ կգտնի
Քո սեղմվող ափերի մեջ, մուրը սիրուս կտարածվի:
Երբ ձեռքերդ մի օր հանկարծ կյանքում գրկեն ուրիշ մեկին
Նրա մարմնի վրա անդարձ կուրվագծվի սիրո մուրն իմ:
Երբ ափերով փորձես մաքրել սիրո մուրն իմ այդ մարմնից
Ինչ էլ լինի, մի ակնթարթ ինձ կհիշես ակամայից:
Սիրո մուրն իմ անեծք դառած կհետևի քեզ ողջ կյանքում,
Ի ապացույց այն ամենի, թե որքան եմ ես քեզ սիրում:
Ու քանի դեռ ոչ ոք չկա, որ հավատաս այս խենթ կյանքում…
Հավատա ինձ, եթե նույնիսկ դու ինքդ քեզ չես հավատում…
Оставить комментарий
ՄԻ ԽԵԼԱՌ ԱՇԽԱՐՀ... 